Ach! biada, biada mnie, Herodowi

Ach! biada, biada mnie, Herodowi,
Utrapionemu wielce królowi;
Żem ja takiemu czasowi złemu,
Popadł kłopotowi.

Doszła mnie jakaś dziwna nowina,
Mojej żałości wielka przyczyna:
Pojawiła się, narodziła się
Przedziwna Dziecina.

Rozmaicie to różni udają,
Czyli to prawda, czyli też bają:
Że ma królować, żydom panować,
Tak mi powiadają.

Ach! Biada, biada mnie, Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi:
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi
Co ku kłopotowi.

Tę teraz wierność ukażcie swoję,
Słudzy, dworzanie, żołnierstwo moje,
Bierzcie broń w ręce, pałasze, miecze,
Niechaj się nie boję.

Na koń co prędzej wszyscy wsiadajcie,
A do Betleem miasta biegajcie:
Tam dla jednego Dzieciątka małego
Wszystkie wycinajcie.

Ach! Biada, biada mnie, Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi:
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi
Co ku kłopotowi.